przyjaciele z RHC

Klaudia:-)

Słuchajcie, mam problem. Mieszkam z rodzicami, siostrą i rodzicami taty. Odkąd pamiętam mama toczy wojnę ze swoimi teściami. Kiedyś odzywali się do siebie tylko wtedy, kiedy było trzeba, teraz nie odzywają się wogóle. Doszło do tego, że babcia z dziadkiem chcą się wyprowadzić! Wyobrażacie to sobie, z domu, który sami wybudowali! Babcia jest chora na serce i mówi, że nie umie takj żyć. A ja jestem między młotem i kowadłem. Mama z tatą jeszcze nie wiedzą o tej wyprowadzce. Babcia mówi, że chce się pogodzić; gdy napominam o tym mamie, ta każe dać spokój. Wiele razy powtarza, że inaczej byłoby, gdybyśmy mieszkali sami, itd.
Próbowałam już różnych sposobów. Babcia jest nastawiona bardziej pokojowo, więc chciałam, żeby napisała list do mamy, ale ona twierdzi, że mama go od razu podrze.
Zapytałam babcię i mamę, każdą osobno, czy są w stanie zapomniec o wszystkim i zacząć od nowa. Babcia bez zastanowienia odpowiedziała: tak; mama: daj mi spokój.
Modlę się, ale chciałabym Was prosić, żebyście się dołączyli. A może macie jakiś pomysł jak ich pogodzić? Powiem jeszcze tylko, że nie wiem, co kiedyś zaszło, bo wersje mamy i babci różnią się, a nie wiem, której bardziej wierzę...

justyna4jc

czasami faktycznie listy to dobra sprawa na początek, papier wszystko przyjmie, choć fakt, że każda sytuacja i rodzina jest inna, będę starała się pamiętać:
"wiara jest pewnością tego czego się spodziewamy, przeświadczeniem o tym czego nie widzimy" Hebrajczyków 11/1

Klaudia:-)

MAMA JEST NERWOWA WIĘC NIE ZDZIWIŁABYM SIĘ, GDYBY FAKTYCZNIE NIE CHCIAŁA PRZECZYTAĆ LISTU. A nie jestem pewna, czy wogóle jakiś list by był, bo babcia stwierdziła, że dlaczego ona ma pisać i że ona już chciała z mamą porozmawiać, a mama jej trzasnęła drzwiami...

gaguga

ojej... cóż, jeśli chodzi o problemy w rodzinie to mam duuuże doświadczenie... ale sama nie wiem co Ci poradzić. A może spróbuj z nimi pogadać o Bogu. Mamy mają to do siebie, że twierdzą, że wierzą, a jak zaczniesz czytać Biblię to się śmieją, tak jak to napisałaś, a babcie z reguły są strasznie wierzące, ale 'teoretycznie', bo w praktyce wiery im brak. Tak przynajmniej jest u mnie i z tego co zauważyłam, u wielu innych znajomych rodzin. Dlatego i babci i mamie jak opowiesz co w tej sytuacji chciałby Bóg, zrobi się poprostu głupio i przyznają Ci rację. A co potem? To już wie tylko On. My możemy się tylko modlić...

Klaudia:-)

problemy rozwiązały się... kiedy przestałam wierzyć, ze może być dobrze xD