przyjaciele z RHC

justyna4jc

Zastanawiacie sie czasem, jak czytacie starotestamentowe księgi powiedzmy prorockie kim Ci ludzie byli, w jakich czasach pisali i dlaczego tak a nie inaczej...na przykład taki Malachiasz...czytałam go wczoraj, co o nim wiemy?? Szukajcie a znajdziecie Smile

Klaudia:-)

trudno mi pisać, bo nie jestem u siebie w domu i nie mam Biblii pod ręką Sad

Jednak nigdy nie zastanawiałam się nad tymi ludźmu tak dogłębnie. Uznawałam ich jako cos, co miało być i było od zawsze. Nie wiem, nie umiem tego wyrazić słowami...

justyna4jc

Księga proroka Malachiasza - jedna z ksiąg Pisma Świętego znajdująca się wśród ksiąg prorockich Starego Testamentu. W kanonie hebrajskim stanowiła część Księgi Dwunastu Proroków Mniejszych.
Uważa się generalnie, że Malachiasz (dosłownie "poseł Jahwe") działał około osiemdziesięciu lat po Aggeuszu i Zachariaszu, prawdopodobnie niedługo, zanim Nehemiasz został namiestnikiem Jerozolimy, około połowy V w. przed Chr. Były to trudne czasy i ludzie zaczęli zaniedbywać przestrzeganie Bożego Prawa.
Malachiasz wierzył, że jedynym sposobem, aby zaznać Bożego błogosławieństwa, było dotrzymanie wierności Jego przykazaniom. Dużo czasu upłynęło, zanim wygnańcom, którzy powrócili do Jerozolimy, udało się wrócić do dawnego życia narodowego. Wraz z upływem czasu zaczęło m brakować animuszu. Lecz była to ich wina, gdyż więcej uwagi zwracali na własne inklinacje, niż na wolę Bożą. Prorok wzywał ich przeto do właściwego ustalenia priorytetów zachęcał obietnicą Bożego błogosławieństwa w przyszłości.

aaa4

Spojrzal na mnie podejrzliwie. Jego male oczy skanowaly mnie, jakby podejrzewal, ze znajdzie zakrwawiony tasak za moim paskiem. - Oczywiscie, Sookie - powiedzial po dlugiej chwili. "Masz jedna z zaginionych osob w swoim domu?

Usmiechnelam sie do niego, ale lek przeksztalcil moj usmiech w grymas osoby niespelna rozumu. "Nie, Bud. Chce sie tylko dowiedziec co sie dzieje na swiecie. Jestem do tylu z wiadomosciami ".

-Zostawie na stole - powiedzial Bud i powrocil do lektury. Mysle, ze Jimmy Hoffa bylby

moze przyneta dla mnie, gdyby ta cala historia trzymala sie kupy. Nie zeby umyslnie myslal,

ze jestem morderczynia, ale sadzil, ze jestem podejrzana, o rzeczy ktorych on nie chcial w

swoim hrabstwie. Bud Dearborn i Alcee Beck byli o tym przekonani, zwlaszcza od smierci

mezczyzny w bibliotece.

Na szczescie, mezczyzna okazal sie miec kartoteke w policji tak dluga jak moje ramie. I to nie tylko wykroczenia ale i napady z uzyciem przemocy. Choc Alcee wiedzial, ze bronilam sie w samoobronie, to i tak nigdy mi nie ufal... zreszta Bud Dearborn takze.

Kiedy Bud skonczyl piwo, zjadl krazki cebulowe, wyszedl lapac zloczyncow z Renard Parish. Wzielam jego gazete i poszlam za bar przeczytac artykul, z Samem patrzacym przez moje ramie. Trzymalam sie z dala od gazet po masakrze w pustym biurowcu. Bylam pewna, ze spolecznosc lakow nie mogla ukryc czegos tak duzego; wszystko co mogli zrobic, to zatrzec slady przed policja i skierowac ich na inny trop. Na slady, ktore zgadzalyby sie ze sprawa.

Ponad dwadziescia czterech godziny pozniej, policja byla pochlonieta poszukiwaniem szesciu zaginionych osob z Shreveport. Utwierdzili sie oni tylko w przekonaniu o swojej niezdolnosci do znalezienia kogokolwiek, kto widzial zaginionych ludzi po godzinie dwudziestej drugiej w srode.

"Nie mozemy znalezc niczego, co by ich ze soba laczylo",